На реках вавилонских, тамо седохом и плакахом, внегда помянути нам Сiона; на вербiих посреде eго обесихом oрганы нашя. Яко тамо вопросиша ны пленшiи нас о словесех песней, и ведшiи нас о пенiи; воспойте нам от песней Сiонских. Како воспоем песнь Господню на земли чуждей? Аще забуду тебе, Iерусалиме, забвена буди десница моя. Прильпни язык мой гортани моему, аще не помяну тебe, аще не предложу Iерусалима, яко в начале веселiя моего. Помяни, Господи, сыны eдомскiя в день Iерусалимль глаголющыя; истощайте, истощайте до основанiй eго. Дщи вавилоня окаянная, блажен, иже воздаст тебе воздаянiе твое, eже воздала eси нам; блажен, иже имет и разбiет младенцы твоя о камень.
Płacz a lament ludzi cnotliwych na okrutniki, którzy lud Boży ciążą a nędzą.
Psalm Dawidowi, Jeremiasza. Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali, gdyśmy wspominali na Syon. Na wierzbach w pośród jéj powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze. Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, o słowach pieśni: a którzy nas zawiedli: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich. Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w cudzéj ziemi? Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, niech zapomniona będzie prawica moja. Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał: jeźlibym nie pokładał Jeruzalem na początku wesela mego. Pomnij, Panie! na syny Edom, w dzień Jeruzalem, którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie aż do gruntu w nim. Córko Babilońska, nędznico! błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała. Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dzieci twe o opokę.
На реках вавилонских, тамо седохом и плакахом, внегда помянути нам Сiона; на вербiих посреде eго обесихом oрганы нашя. Яко тамо вопросиша ны пленшiи нас о словесех песней, и ведшiи нас о пенiи; воспойте нам от песней Сiонских. Како воспоем песнь Господню на земли чуждей? Аще забуду тебе, Iерусалиме, забвена буди десница моя. Прильпни язык мой гортани моему, аще не помяну тебe, аще не предложу Iерусалима, яко в начале веселiя моего. Помяни, Господи, сыны eдомскiя в день Iерусалимль глаголющыя; истощайте, истощайте до основанiй eго. Дщи вавилоня окаянная, блажен, иже воздаст тебе воздаянiе твое, eже воздала eси нам; блажен, иже имет и разбiет младенцы твоя о камень.
OdpowiedzUsuńPłacz a lament ludzi cnotliwych na okrutniki, którzy lud Boży ciążą a nędzą.
Psalm Dawidowi, Jeremiasza.
Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali, gdyśmy wspominali na Syon.
Na wierzbach w pośród jéj powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze.
Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, o słowach pieśni: a którzy nas zawiedli: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich.
Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w cudzéj ziemi?
Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, niech zapomniona będzie prawica moja.
Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał: jeźlibym nie pokładał Jeruzalem na początku wesela mego.
Pomnij, Panie! na syny Edom, w dzień Jeruzalem, którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie aż do gruntu w nim.
Córko Babilońska, nędznico! błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała.
Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dzieci twe o opokę.